Aşkımıza Şiiri - Güliz Ardilli

Seni seviyorum bir tanem.
Seni öyle özledim ki,
Seninle konuşmayı,
Seninle gülmeyi,
Her şeyi anlatan kahverengi gözlerini,
O suskun halini,
Güldüğün zaman yüzündeki ifadeyi,
“Merhaba Güliz, iyi misin? ” demeni.
Helal olsun,
Öyle bir vurdun ki kalbimden beni,
Dön artık geri çok seviyorum seni.
Öğrendiğin zaman gerçekleri,
Belki de geleceksin geri.
Ama biliyorum sevmeseydin üzülmezdin bu kadar,
Üzmek istemezdin beni.
Beni unutmak istiyorsun belki de şimdi.
Ama sevgilim ihanet etmedim sana,
Hiç yalan söylemedim.
Neden inandın onlara?
Nasıl düşünebildin seni hiç sevmediğimi?
Bana gelmeliydin öğrenmek için,
Sormalıydın tek tek her şeyi.
Çok isterdim sevdiğini söylemeni,
Öğrenip gerçekleri af dilemeni.
Beni sevdiğini biliyorum.
Bana çok mutluyum demiştin.
“Çalışmadım ama çok mutluyum.”
Ben de çok mutluydum bir tanem ben de.
Şimdi seni bekliyorum.
Ne olur çabuk dön geri.
Öğren artık sana ihanet etmediğimi,
Yalnız seni düşlediğimi.
Umarım unutamazsın beni.
Çok az kaldı sevgilim,
Her şey düzelecek, olacak eskisi gibi.
Belki daha da iyi.
Ne olur unutma beni.

12 Ocak 2001 Cuma 22:50 / İstanbul