Aşkımız Doğarken İki Bin Beş Sonbahar Ka ...

aşkımızın özgürlüğünü
aşka karşı dost sandıklarımız
rehin almıştı

aşkımız doğarken
iki bin beş
sonbahar kasımının
o serin akşamında

açık seçikti
hallerimiz
birbirimizden korkuyorduk
ürküyorduk
ne yapacağımızı bilmez
hallerde idik

ama
hasret ve özlem
aşkımızı büyütüyordu
birbirimizi delicesine
özlüyorduk

ben sana koşmak istiyordum
sen gelmemi bekliyordun
aşkımız
bizi sarıp sarmalamaya
devam ediyordu
biz hala
ne yapacağımızı bilmemeye
devam ederken