kar yagmış dağlarıma sis bulutlar doluşmuş etrafına
görünmez oldu sevdam yüksek tepelerde
umutlarım karışmış yüce dağlaın sisine dumanına
haykır sam duymaz bagırsam olmaz uçurumun kenarında
senin için yükseklere en yükseklere çıkacam
belki uçurumdan düşüp yuvarlanacam
belki deli bir çıg düşer üstüme sana var mayacam
ama olsun senin için ölmek bile güzel
evet eskisi gibi güçlü kuvetli degilim belki
nefesim darlanır yüreğim şişer ama olsun
sana kavuşmak var ya ucunda degrsin
çıglar düşsede üstüme sis burandan görmesede gözlerim
aşacağım benim ben diyen bu karlı buzlu dağları
sana varmak tenini tenimde hissetmek
kar yagan saçlarına dokunup okşamak
oy be be belalım bir daha bırakırmıyım seni
tutmazmıyım bedenimle ince nazik belini
hayır olmaz yalan bu inanamam
seni böyle kaybedemem hadi aç gözlerin
ne olursun ölme aç gözlerini aç gözlerini
daglar kayalar uçurumlar almayın sevdiğimi benden
verin onu bana lütfen o ölmemeli yaşamalı
gülüm bak ma onlara elimi tut sen
hadi boynuma sarıl dokun bu cansız kalmış olan bedenime
seni buralarda bırakamam aç gözlerini ne olur ölme
hey karlı daglar buzlar boranlar fırtınalar
aşkımız burda kalacak sevdamız burda anılacak
ben burda sevdama aşkıma sarılıp donarak ölecem
üstümüzü örtün ben beyaz karlarla aşkımız daglarda yatar
söz ferman alçiçek
Tolga SaygılıKayıt Tarihi : 24.3.2010 20:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)