Askimiz Bir Romanmis Şiiri - Yıldız Erdinç

Askimiz Bir Romanmis?

Sen neydin biliyormusun benim icin
Bulunmaz bir hint kumasi bir abide bir ilahtin belkide
Sana dokunmaya bile kiyamaz
Severdim seni kendimce, sessizce

Askimiz bir romandi diyordun ya
Nasilda inanmistim sana
Tipki bir kitap gibi yasamak istedim aski seninle sayfa sayfa
Her sayfayi icim titreyerek actim ben
Heyecanla icim icime sigmaryarak cevirdim yapraklari
Her yaprakta sen, her cumlede her harfde sen

Tipki bir kitap kurdu gibi
Hemencecik okumak istedim roman gibi askimizi
Ben sonunu hep guzel hayal ettim
Sende hayal ettin zannettim

Ya sen, seninde icin titredimi benim gibi
Sayfalari acarken birer birer
Yoksa munzur cocuklar gibimiydin
Sayfalari hunharca yirtip atarken
Cokmu gururluydun yar soyle
beni birakip giderken

Off offf ne cok sevmistim seni be zalim
Gozum gormezdi hicbirseyi
hep duzelir ya derdim canın sıkkın,yorgunsun uzgun ne bileyim iste
Sacma sapan bahaneler buldum kendimce
Oysa sen romanin tam ortasinda birakip gitmissin beni de
Haberim bile olmamis be

O aksam bana elveda derken
Arkami bile donmedim korkumdan
Gorme istedim beni aglarken
Oysa gitme demeni ne cok istedim be
Alacakaranlikta saklarken goz yaslarimi
Icimde bir umit adimlarken yollari
Tutup kollarimdan gitme demeni bekledim de
Donemedim arkama iste bakamadim yuzune
Kimbilir belkide ben demeliydim sana gitme diye
Oyle yapsaydim boyle yapsaydi diye dusunurken
Eve varmistim bile
Kalbi kirik ruhu paramparca.
Kapadim romanin kapagini sessizce sonra
Kaldirdim rafa,kahretsin yirtip atamadim iste
Bekliyorum seni yine burda sessizce
Belki bir gun donersin diye.