Aşkımız Şiiri - Mehmet Yılmazsoy

Bir sonsuzluk akşamında,
Seni görmüştüm samanyolunda,
Yıldızlar gibi parlak,
Gök kuşağı gibi rengarenkti gözlerin.

Önce bir durgunlaştı gökyüzü,
Sonra kararıverdi birden,
Bakarken gözlerim yağan yağmura doğru,
Bulutlar bile seni kıskanıyordu.
Yemyeşil bir vadide,
Akan nehrin yanıbaşında,
Büyülü bir rüya gibi,
İşte sen vardın karşımda.
Sen,Ben ve Aşkımız…