Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
yazan yüreğine sağlık ustam
Aşkımız
Büyük lâflar gelmiyor içimden,
Büyük lâflardan değildi aşkımız;
Yeşil çayırlardandı, ağaç diplerindendi,
Denizin mavisinden, havanın kokusundan...
Ellerimizle değerdik; ılık,
Daraldıkça solurduk,
Öyle bir şeydi...
Çocuksu bir şımarışla kaybederdik isteyerek
Ve sevinirdik bulunca.
Gel de anlat şimdi Boğaz vapurlarına
'Yağmur' de, 'çamur' de,
'O uzaklarda' de,
Kem-küm et gel de...
Ünal Beşkese (1962)
Ünal Beşkese
Yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun sizi kutlarım.Saygılar.
Harikaydi ya:):) kalemin daim olsun guzelliklerde kal***Tam Puan***
Harikaydi ya:):) kalemin daim olsun guzelliklerde kal***Tam Puan***
Çokkk güzel...İçten sımsıcak...Çok masumca....
Harika....
Sevgimle...
Anlatabilinse keşke...Anlatılsa da kim dinleyecek isimsiz yolculardan başka...Çok güzel...
Sevgiler..
Bu ne kadar büyük bir sevgi...
Anlatamazsınız böyle bir sevgiyi...
Yokluğunu ne gönlünüz anlar, ne de vapurlar...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta