Aşkımın Tarihi Şiiri - Harun Doğan

Bir sonbahar günü idi ki çıkıverdin karşıma,
Doya doya sevdim seni, sevdikçe haz aldım,
Bir başkaydın, sanki rüyalar aleminden bir parçaydın,
Hayaldin gözümde tüten, seyrettikçe gözümü alamadığım hayal,
Sonra seninle konuştum, sanki dağlardaki su gibi akıcıydı sesin,
Bağlanmıştım, yolu yok, senin derinliklerine inmeliydim,
Şimdiye kadar senin verdiğin duyguyu hiç kimse vermemişti,

Düşündüm her gece seni gözlerimin önünde peri gibi güzeldin,
Seni hayal etmek bile güzeldi, bana doyumsuz bir tat verdin,
Evet, seviyordum seni, aşıktım sana, hem de sırılsıklam aşık,
Sensiz olamazdım hiç, bunu düşünmek bile korkunçtu,
Kalbimde duyduğum şey, senin verdiğin sevgiydi, aşktı, sevinçti,
Yudum yudum içmek istedim seni, doya doya, çok ama çok tatlıydın,
Sana ilk dokunduğum gün, her zamankinden farklıydın,
Bir başkaydın o gün, tuttuğumda elini, kalbimde bir şeyler kıpırdadı,
Erişilmez bir melektin, evet dokunuyordum sana, bu bir başkaydı.

Sonra her zaman rüyalarımda, hayallerimde gezindin durdun,
Bir bahar yeli gibi estin ılgıt ılgıt, mest ettin beni,
Sensiz olamam artık, çünkü dünyamın bir parçası oldun,
Sevgisiz yaşayamam, ne olur beni hiçbir zaman bırakma sakın,
Ne olur kölen olmaya hazırım, yeter ki sen sevginden mahrum etme,
Beraberce yürüyelim sonsuz mutluluğa, içelim sevgi pınarından,
Seni çok seviyorum, hiçbir güç koparamaz seni damarımdan,
Dünyada tek seni istiyorum, başka hiçbir şey yok gözümde,
Senin sevgin var, o doyumsuz aşkın, mutluluğun var gözümde.