Aşkımın Öyküsü Şiiri - Sabri Aksu

Bir karagözlü sevdim onbir yaşında
İlk görünce aklımı aldı başımdan
Simsiyah saçları,kalem oynar kaşında
Çok seviyorum arkadaşlar ben ne yapayım

Günler geçiyor gittikçe bağlanıyorum
Ondan başkasını hiç göremiyorum
Teklif etmek istiyorum yapamıyorum
Gelecek ve her şeyden çok korkuyorum

Gece,gündüz aklımdan çıkmaz oldu
Kapılarının önü bana su yoluydu
Onsuz geçen günün anlamı yoktu
Çok seviyorum Anacığım ben ne yapayım

Onu gördüğümde sarhoş gibi oluyorum
Konuşmak istiyorum konuşamıyorum
Seviyorum demek istiyorum,korkuyorum
Çok seviyorum Allahım ben ne yapayım

Günler geçiyor samimi oluyoruz
Bir araya gelip konuşuyoruz
Dertlerimizi anlatıp dertleşiyoruz
Çok seviyorum kardeşim,ben ne yapayım

Bir akşam,seni seviyorum dedim
Meğer iş işten geçmişte bilemedim
İlk silleyi o akşam,ondan yedim
Çok seviyorum Rabbim ben ne yapayım

Yıllarca diz çöküp,önünde yalvardım
Sana aşığım dedim anlatamadım
Biliyorum oda seviyor anlatamadım
Seviyorum Bacım ben ne yapayım

Evime söyledim,beni anlamadılar
Kızın adı çıkmış diye istemediler
Kör olası komşular çekemediler
Hayataım zehir olmuş ben ne yapayım

Seneler geçiyor sevgim yükseliyor
Hayali gözümden hiç silinmiyor
Ayrılıklar zalimce,yavaşça başlıyor
Bu gönül delirmiş ben ne yapayım

Herkes bir taraftan beni taşlıyor
Hiç kimse ona kavuşmamı istemiyor
Bu işin sonunu kimse kestiremiyor
Çok seviyorum Babacığım ben ne yapayım

Şimdi elim,kolum bağlı dururum
Düşüne,düşüne bu dertten ölürüm
Hayatıma küsmüş,oturur ağlarım
Onsuz olmuyor ben ne yapayım

Senden başkasıyla artık evlenemem
Evlensemde hiç mutlu olamam
Öyle bir sevgi'ki silip atamam
Çok seviyorum dostlar,ben ne yapayım

Dertli bunları böyle yazıyor
Elinden sigarası,kalemi düşmüyor
Yarinin resmi hep önünde duruyor
Doldurup,boşaltıp böyle yazıyor
Söleyin dostlar ben ne yapayım.

10.11.1980