Aşkımın İntikamı Şiiri - Hasan Türkyılmaz

BİRGÜN…

Saracak seni aşkım, bir bahar akşamında;
Rüzgâr, sana yazılmış bir şiir sanacaksın.
Hiç tadı kalmayacak günün de akşamın da.
“Neden unuttu? ” diye düşünüp yanacaksın.

VE…

Güneş batarken garptan, ay semaya inecek,
Ayın zayıf ışığı yön verecek gölgene.
Ruhuna bensizliğin ıstırabı sinecek.
Oturup çaresizce ağlayacaksın yine.

ARTIK…

Ne düşünürsen düşün, ne hissedersen hisset;
Zincirin son halkası benim aşkım olacak.
Hayalimi kurmasan, aklına çeksen de set
Yüzüm rüyalarında tekrar şekil bulacak.

ÇÜNKÜ…

Hafızanın kalbine işlendi benim adı.
Bir gün silip atsan da orada bulacaksın.
Kulağında çınarken duymadığın feryadım;
Mevsimle inatlaşan gül gibi solacaksın.

SONRA…

Dünya zindan olacak, bilemem sonrasını.
Ben sana söyleyeyim, hayır yok bu gidişte!
Unut mutlu olmayı, şimdiden tut yasını;
Aşkım intikamını böyle alacak işte! ! !

BİTTİ…