aşkım sana karşı ellerimden uçup gitti!
bir türlü ellerimi kalbimi sana doğru uzatamadım.
senin gözlerine bakıp saatlerce seni seyrederdim
karşımda sanki bir prenses vardı; seni gördüğümde 'Tanrı'ım bu sanki melek' derdim.
Ama birgün meleğim uçup gidiordu sessizce
Ama onun sessizliğini bile hissediyordum
her seferinde karşımda nutkum tutulurdu,
her seferinde SENİ SEVİYORUM derdim, o yumuşacık pamuk gibi ellerini tutamadan...
defalarca SENİ SEVİYORUM derken nutkum tutulmuyordu artık...
Ama bunları sana diyemiyorum prensesim artık seni hissedemiyorum; Çünkü artık sen yoksun prenses.
Kayıt Tarihi : 17.2.2009 17:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!