üçüncü peronda beklettin
zaman ömrümün ikinci vardiyesi
vakarlı bir duruşla bekledim
sanki benliğim müzmin bir vaka
yine konumun son vagon
umursamazlığın yine üstünde
vakit ise akşam üstü
bedenimde istem dışı titreklik
yaydığım enerjide
aşkın kendisi var karşılığı yok
benim gözüm trenin son vagonunda
senin bakış açında ben yokum
tesellim yine seni görebilmek
ben değil nice benler aşkı böylede sevdik
yaşadığımız aşkın adı platonik.
Kayıt Tarihi : 26.3.2007 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!