Aşkımı Söyleyemiyorum

Kuşlar göç eder senin mevsimini tatmak için
Rüzgârlar senin sessizliğine bürünür
Gökkuşağının renkleri gülüşünden devşirir
Sen aslan görmüş ceylan gibi korkuya kapılmışken
Aşk ateşinde, ruhum ruhuna eğilir
Ve paslanmış bir hatıra açılır kirli sayfalardan
Bana geri getirir o eski günleri
Öyle bir saplantı halindedir ki sana olan sessizliğim
Bir yılanın en öldürücü zehri kadar acı veriyor
Seni sevdiğimi, sana söyleyememek

Ben seni sadece kaçak göçek bakışlarla izlerim
Merhamet saklayan bakışın açığa çıktığı zamanda
Öylesine yaralarıma; öylesine olur ki merhem
Nasıl bir bakıştır bu?
İpeklere yumuşaklık bağışlarda hem

Ve sen;
Merhamet rüzgârlarınla esen tiril tiril kadın
Sen bir kalb içinde en güzel hayalleri yaşadın

Yüreğinde söylenmemiş ve yaşanmamış bir aşkın hayali
Yani yüreğine dokunulan nağmelerin yakılmış hali

Her sokak bomboş
Bir sokak hayallerle dolu

-O sokağı görsen nasıl hayran kalırsın
İnan o güzelliği anlatmaya kelime bulamazsın...