Aşkımı Da Sırtından Vurdum

Dilim tutulmuş dünya karşısında
Beden ezilmiş haksızlığıyla
Dökülmüş gözyaşlarım arkanda
Duyulmamış, anlamamış, kaybolmuş ufuktan gözyaşlarım
Bağırmış sessizliğim duyulmamış sesim
Şimdi dünyaya susar bedenim
Sessizlik çöker kalbime
Ne duyan olur
Ne bir gören dost
Şimdi dünyaya susar gözyaşlarım
O anlar bir tek varlığımı
Sessiz sessiz ağlar kaybolurum ufuktan
Ne bağıran olur arkamdan
Ne de bir bağırılan kalır
Ruhum ezilir bu girdapta
Şimdi kalbim soruyor dünyaya
Kim sevdi onu benim kadar
Kim ağladı benim gibi arkasından
Gönül kimseyi istemez
Gönül susar dinlemez
Varlığını soyutlar hayattan
Bu aşkla çeker gider
Şimdi bu dünyaya bağırıyorum
Kesilmiş sesim gidiyorum
Her zaman aşkımın arkasında dururdum
Bu yağmurlu Nisan gecesinde
Aşkımı da sırtından vurdum