Fırtınalar kopuyor içimde seni andıkça.
Bazan kurumuş yaprak gibi düşüyorum.
Bazan titreyip sensizlik ten üşüyorum.
Bazan anılarda hep seni düşünüyorum.
Bir gerçek var ki... zaman azaldıkça.
Çaresizliği soğuk bir his ile yaşıyorum.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta