Hayatıma girdiğin an başladı hayatım
Ben senden önce aslında yaşamadım
Üşümüştü ellerim buz gibiydi yüreğim
Sıcacık ellerinle ılık sular gibi aktın içime
Esir ettin beni aşkla bakan zeytin karası gözlerine
Sevmeyi de sarmayı da senden öğrendim
Ben senin her haline 'benimsin' dedim
Aynı şeyi düşünmeyi de,
Ters düşmemelerimizi de sevdim
Kıyasıya tartışıp küsmelerimizi de
Küsüp küsüp barışmayı
Her seferinde sana yeniden aşık olmayı sevdim
Türlü türlü hallerini sevdim senin
Ağlamayı birlikte acılar içinde kalarak
Gülmeyi kimi zaman,
Kahkahalar atarak
Türkü söylemeyi sesimi sesine katarak
Yıldızları seyre dalmak çimenlere uzanıp yatarak
Nereye gittiğimizi bilmeden
Yollara düşüp yorularak
Düşüp bir yerlerde uyuyakalmayı sevdim
Hayatıma anlam katanlara sebep de sensin
Ötelere özlem veren de sen
Nefes aldığımca,yanımdan hiç gitmesen
Ellerim soğuyana kadar bırakmasan ellerimi
Kapanana kadar terketmesen gözlerimi
Duam odur ki; ötelerde de bulalım birbirimizi...
Kayıt Tarihi : 26.4.2017 10:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ötelere özlem veren de sen...
Nefes aldığımca,yanımdan hiç gitmesen
Duygu yüklü şiirinizi
beğeniyle okudum!
TÜM YORUMLAR (2)