Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Gecelerim, içimdeki isyanı vururken dışıma sevgilerimle
Meydan okuyan yaşanmış yıllarım, yaşanacak günlerimle
Sevdamı boncuk boncuk dizdim yüreğime, gör bakışlarımla
Yol açtım, kapattığın yollarımı gönlüme, yine de seninle
Söyle artık aşkım, olur muyum senin gönlünde de aşkın?
Bu şiirin yazıldığı kişi bence çok şanslı biri.Bu kadar içten ve sevda yüklü dizeler umarım sesinizi duymuştur..Kutluyorum.
Düşünceler yumağından çıkmayan düşüncelerimle
Her günüm merak içinde, içimde yaşattığım sevdamla
Gitmeyen bakışların sarıyorsa, gece gündüz hayallerimle
Kaçışların bile beni çekiyorsa sana, delice tutkularımla
Sesleniyorum işte, bütün yüreğimle, aşkım olur musun?
BAZEN SESLENMEK BİLE YETMİYOR ŞAİRİM...
YETMİYOR....
SEVGİLER....
Güzel, içten, etkili bir anlatım
o nedenle de okuyucuya kolayca geçen duygular...
Çok güzeldi Cengiz bey
Kutluyorum selam ve saygılarımla
yüreğinize sağlık.severek okudum.tebrikler.
müzehher
Okuru sevisel duyumsayışları yönüyle çok ötelere götüren,doyumsuz hazlarla donatan etkili bir şiirdi..
Beğeniyle okudum.
Kutlarım.
Söyle artık aşkım, olur muyum senin gönlünde de aşkın?
Nacizane fikrim şudur ki; bu soruyu sorarsanız sevgiliye red cevabı aldığınız an yıkılabilirsiniz.. Bu soruyu sormak yerine, kendisinin söylemesini bekleyin bence.. söylemiyor mu hala: İki seçenek var önünüzde.. ya bu diyardan gitmek, ya da bu deveyi gütmek.. sevgiyle kalınız.. (dost acı söyler dostum..)
Şiir akışı ve okunuşu okuyucusunu yormayan güzel anlatımlı duygulu hasas içten samimi şahane bir eser olmuş şairi yürekten kutlarım böyle paylaşımı biz şiir severlere sunduğu için
salim erben
Çok güzel ilan-ı aşk satırları.
Tebrikler.
Kadir Tozlu
Kızıllığın ötesinde, kızıllık sarmışsa ruhumda
Gözlerin içimde, bir dünya olmuşsa gözlerimde
Finike içimde Finike başka, sen olunca yanımda
Bakışların içimde başka, yüreğime düşen ateşinde
Anla artık, yaşanmıyor günler aşkım, aşksızlığında
Olur musun güzelim, benim aşkım, bütün aşkınla?
Çok güzel duygular dile gelmış bu gün sizden seslı denemenızıde dinlemıştım umuyorumkı bu güzel şiirlerınızıde seslendırırsınız daha bır güzel anlamlı oluyor gönlünüze sağlık sevgilerr
Duygu yüklü ve coşkulu bir şiir okudum değerli dost yürek, kutlarım. Sevgilerimle esen kalın!
Bu şiir ile ilgili 43 tane yorum bulunmakta