Aşkım istanbul Şiiri - Dilek Şenol

agır agır eritir yüregimi.
sokak lambasının titrek ışıgından
gördüğüm damlalar yüreğimi ıslatır.
köşe başında bekler sankiazrail'in ta kendisi
gitsem ölüm ayıracak,
dönsem gece kadar karanlık yüreğin,
bitirecek bizi.
koyu maviye calarken sabah'a doğru
mehtap kovar içimdeki korkuyu bi nebze
bilirim'ki yine geceler sabahlar olacak,
bu şehirde,bilirim ne kadar yaşlansada,
benimgibi nicelerini saracak,
bitkin taşına, toprağına.
her zamanki vefasıyla uyutacak kollarında.
ne ben nede o'nu gören vaz geçemez,
bir daha kopamaz ölür hasretinden.
çünki bu şehir aşk kokar,
sevda kokar büyülenir her gören.
beim gibi nicesi de tutulmıştur havasına,
toprağına,suyuna ölürsem,
kollarında kalırsam yüreğinde uyut beni
''Aşkım''istanbul''