AŞKıM GiTMe Bu ŞeHiRDeN..!

Hıçkırıklarda titredi,
Bir türlü tabuları yıkıp da,
Öpemediğin dudaklarım..!

Temmuz sıcağında,
Ayaz gecelerimde,
Öylesine çok üşüdü ki ellerim..!

Sen kavruk tenli aşkım,
Çılgın sabahlara atıp hazlarımı,
Kapıyı vurup da çıktın..!
Ben şubat soğuklarında,
Mayaladım ayrılığına,
Sevdalarımı..!

Ben ağustos tarlalarında,
Sahralara sardığın yüreğimle,
Nehirlerden bin adım uzakta,
Tek bir damla su için,
Kuruyan kadınlığımı,
Topraklara süreledim,
Yangınlarımı,
Hırpaladığın arzularımı,
Dağlara haykırdım..!

Çığlıklarımdan serçeler,
Haykırışlarımdan gökler ağladı,
Sen zerreni dahi kıpırdatmadın..!

Sen yine de gitme bu şehirden,
Nefesin yetiyor bana,
Özlemimden delirsem de,
Nerde ve ne haldesin diye,
Düşünsem de,
Sabahları hıçkırıklarımla etsem de,
Yanıyorum desem de..!

Bağrı kor ateşten biri,
Sarmalar diye yaralarımı,
Boşuna mıdır çırpınıyorum..!

Sen üşümüş düşüncelerimin,
Yazlarında..!

Solmuş baharlarımın,
Hazanlarında..!

Sevişmiş gençlerin,
Hüzünlerinde...!

Yakamoz yağmurları gibi yağdın,
Firardaki arzularıma..!

Eylül rüzgarları gibi estin,
Susamış sevdalarıma..!

Sen muhteşemliklerin adamı,
Ben göklerin yürekleri kavuran kadını,
Nikahsız duygulara hamile,
Terkedilmiş güneşlerin doğurduğu,
Yaralı kalbimle bırakma,
Gitme bu şehirden..!

Ne verdin de ne istiyorsun ki benden,
Yine de ilk göz ağrımsın,
Yine de aynı yastığa,
Çeyrek asırdır baş koyduğumsun..!

Son demindeyim ömrümün,
Anılarımla, acılarımla
Baş edemem
Dünyayı yıkma başıma..!

Gitme bu şehirden,
Ölürüm..!
3.8.2009
Aysel Tarcan