Aşkım Eylül Şiiri - Ünal Bulut

Seninle her buluşmamız hüzün doluydu
Ya sen çok hızlı ve ani yaklaşıyordun
Yada ben çok üzgün oluyordum geldiğinde
'Merhaba' kelimesini en çok beraberken
'Hoşçakal“ öncesi kullandım cümlelerimde
Buralara uğrama diye çok dua etmiştim
Gitmen kadar sevindirmiyordu gelmen
Fakat olmasan, ellerimi açacak gücü bile
Bulamıyorum seni saran kollarımda...
Gitme biraz daha kal hayatımın başlangıcı eylül

Oldukları yerden sabırsızlıkla bekleşenlere
İsminden önce gelsin, yorgun akşamlar,
Uzaklardan gelen kararsız rüzgarlar
Soyunan ağaçlar tarafından renksiz,
Çalgısız, süssüz bir törenle duyuruluyordu.
Ne çok severler okşamanı, ilk yılında
Okul bahçesinde şaşkınca bekleşen
Elinde boş çantası, yüreği evde kalmış
Öğretmenlerin gözünde melek çocuklar
Biraz daha kal, şefkatine muhtacız EYLÜL...

Beyazın aleme hakimiyeti geldiğin vakte
Siyaha terki ise gitmene denk geliyordu
Hiç bir mevsimin içinde yer yok sana
Karlı yazların hüküm sürdüğü dünyamın
Tek ve en uzun dönemisin, kısa yılımsın
Çok çabuk yaşlanıyorum eylül yıllarında
Haftalar umursamaz günlere, onlar saatlere
Emir verseler de, yavaşlasa bu işleyiş
Hüznü isminde bulan perişanların yanından
Gitme biraz daha kal, umudumsun EYLÜL...

Kızının adını harflerine danışanlara cevap,
Gelmeni dört gözle bekleyenlere haber,
Akreplere süt vermeyecek misin bu yıl?
Aylar ormanının mekansız kralı seni
Üçle sıfırın beraberligine sığdıranlara
Yaşamayı layık görüyorum tabutlarInda
Kışların fermanını okuyan çığırtkan tatar!
Beraberinde getirdiğin tek kelime söyleniyor
Sonra ismin, Elveda`nin iki heceli halisin
Gitme biraz daha kal, derttaşım, aşkım EYLÜL...