Aşkım Çok Uzakta Şiiri - Batuhan Mirasçı ...

Bedenim yorgun,
Ruhum yorgun,
Gözlerim görmüyor,
Ciğerim nefes almakta zorluk çekiyor,
Kalbim çok yavaş atıyor,
Fikirlerim tek başınalar,
Hayallerim yok eskisi gibi,
Rüya görmüyorum,
6 yaşından beri bu şekilde yaşıyorum,
Kimsenin inanamadığı, güvenemediği bi aşka tutuldum,
Kendimle, yalanlarımla savaşıyorum,
Konuşamıyorum, dudaklarım kuru ve birbirine yapışmış,
Yavaştan uykum geliyor ve her şeyin sonu;

Son hayalimi dört buçuk yaşında kurmuştum,
Kreşe başlama hayallerim, ya sonra
Son rüyamı dört buçuk yaşımda görmüştüm,
Parkta geçirdiğim vakitleri, ya sonra
En son beş yaşında kalbim hızlı atmıştı,
Kreşte onu gördüğüm ilk gün, ya sonra
En son gözlerim altı yaşında görmüştü,
Onu bi çocuk programında gördüğüm gün, ya sonra

İşte;

İşte sonra dudaklarım kurudu, nefesim kesildi
Ve büyüdükçe öğrendiğim saçma duygular oldu
Özlemek, insanı her şeyden daha çok yoran duygu
Beklemek, dünya üzerindeki en zor işlerden biri
Ve yalnız olduğunu hissetmek,
Kafese kapatılmış bi kartal gibi,
Güneşin duğuşunun karşısında kör bi adam gibi,
Kuş cıvıltılarının içinde sağır bi adam gibi,
Haksızlığın karşısındaki dilsiz bi adam gibi,
Avlanmaktan vazgeçmiş bi aslan gibi,
Uçamayan bi kuş gibi,
Leylasız bi Mecnun, Aslısız bi Kerem gibi,
Çaresizim...
Oysa ki bunları yaşatan, o kadar duyguyu katleden
Yaşanmamış bi AŞK parçası
Yaşanmamış bi AŞK kırıntısı
Gergin ve çaresiz bekleyişin ardında ki
Sadece kuru bi ekmek,
Karaya vurmuş bi balık,
Dalgasız bi deniz gibi
Yaşanmamış belkiler gibi
Sessiz çığlıklara bürünmüş bi bekleyiş sadece,
Giden geminin ardından el sallayan yalnız bi adam,
Uzaklara dalan bi AŞK benimkisi.
Çaresizliğin, yalnızlığın, kırgınlığın ve belkilerin bi bekleyişi,
Yıldızlara uzanamayan bi gece misali,
Benim AŞKIM
Çok uzaklarda...