Aşkım Şiiri - Ramazan Kayak

Bir daha güneş doğacaktır oralara
Aşkım biliyorum
Ama oralarda olmayacağım
Yine pencerenin kenarında
Gözlerin yolda
Batan güneşe bakıpta
Bu günde gelmedi diyeceksin
Yeniden kuracaksın hayallerini
Yarınlara aşkımıza
Bıkmadan direneceksin geçen zamana
Yenik düşersin gecenin sonuna
Oturduğun kanapeden uyandığında
Alaca şafakla
Anlayacaksın sensiz kalmışım bende
Gecenin sinsi kolarında
Bir daha dikilecek gözlerin yola
Günle beraber
Taze umutlar dolacak gönlüne
Ve karanfiller açacak pencerende
Göz yaşların
Yanaklarında sözülürken sesizce
Dost olacak çiçeklerle
Kaç gece geçer böyle
Kaç şafak benden uzak
Umutların tükendiği
Bir sonbahar sabahında
Dökülen yaprakları izlediğinde
Soğukların sardığı o şehire
Montumun yakasını kaldırmış
Elimde valizimle
Kapında duracağım
Yüzümde hasretin yorgunluğu
Koşup sarılacaksın boynuma
Sevda özlemiyle
Ne hasretlik kalacak nede özlem
Bunca günün ardından
Sevincine ortak olacak
Dökülen yapraklar
Karanfiller bile açacak
Pencerende o
Sonbahar...