Aşkım Şiiri - Zeynep Beşen

ben sen de yorulduğumu hissettim,
yorulduğumu hissettirdin
çöktüm dizim üstüne
kalkmaya bir mecal olarak brir sen vardı
onuda koymadın gittin

düşünüyorum şimdi gurba başıma
ne yapıyorsun?
ne yapacaksın bundan sonra

bazen diyorum hani
atayım kendimi
bırak atayım
sensizliğin tam ortasına

parçalara ayrılsın beden
aydınlığını yitirsin ruhum
sen olmadıkca yanımda
akmadıkca kanımda

perperişanım yolkuğunda
dönüp hiç bakmazmısın ardına
geceyle gündüzü karıştırır oldum sevilen
sen yok ken varlığımda

varlığım dediğim can varya
hani blirsin bir zamanlar
adı sen di
şimdi sağı yetim solu öksüz kaldı

artık canın da tadı yok
alsın gitsin en hayırlısıyla
bir şehadet çeksem yeter
dizin de cemaline bakıpta...

üzülme bana sen
bak ben üzülmüyorum olanlara
sessizce gidiyorum
elveda..

aşkım
mutlu ol inşallah
her iki manada...