Ne zaman karanlıkta yürüsem
Senin gölgen aydınlatır beni
Ne zaman sıkıntım olsa
Seni düşünmek rahatlatır beni
Farklı şeyler düşünmeye çalışıyorum
Ama sen aklımdan hiç çıkmıyorsun
İlk bakışta aşk derlerde inanmam
Meğer ben o aşka tutulmuşum
Pencereden yağmuru seyrediyorum
Bulutlarda bir resim oluşuyor
O resimde yine seni görüyorum
Aklımın bir karesinden bile çıkmıyorsun
İlkbaharda açan bir çiçek gibisin
Ama solmuş bir çiçek
Bense bir saksının içindeyim
Senin yerin işte bu saksı
Rüyalarımı süsleyen
Haytımdan anlam çıkartan
Aşık olduğumu bilmeyen aşkıma
Sevgilerle.
Kayıt Tarihi : 2.5.2011 18:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!