*Aşkım* Şiiri - Leyla Karkar

Hayatımda ilk kez birine güvenmenin boşa çıkmamasının hazzını yaşıyorum seninle. İlk kez kaygı duymadan yaşıyorum aşkı, ilk kez huşu içinde başlıyorum güne. Kimi kullar şanslılar benden, onlar bunu her sabah yaşarken, ben bulunduğum anı içimde yaşatacağım günlerce. Ama olsun, bu bile ayrı haz verecek senli olunca bana. Sadece tek korkum, uyandığım bir sabah içimin seninle dolu olmaması. Senli yaşadığım en güzel rüyalardan sensizliğe uyanırsam eğer, nefesim bu bedende son bulsun.

Hayata dair her kelimenin anlamı sen, her yolun sonu sen, her hayalin özü sen, sen, sen… Sarı sarhoşluğum, maviş uğurum, alnıma düşmüş kaderimin yamacına inat en belirgin yazım. Yüreğimdeki ihtilallerin kazanma ihtimaliyle bekliyorum seni her hücremle. Mavi gözlerinle her temasta içimde oluşan depremlerin yarattığı dalgalarla boğuşarak bekliyorum dönüşünü. Çünkü; gözlerinde güveni, omzunda huzuru, ellerinde sıcaklığımı buldum.

Bana bakarken yüzündeki gülümsemen hep yüreğinden gelsin tatuşkam. Çünkü sana bakıp, her canım dediğimde canımda bir parça daha can oluyorsun. Kalbimin ritmi, ciğerlerimin oksijeni, beynimin her hücresi adamım. Soluksuz hatta hücresizde kalsam, sensizlik kadar yakmaz içimi. Kalbim susarsa canım çok acır aşkım. Kalbimin şehri sensiz kalırsa canım çok acır.

Ama, bitecek bu senli rüyam, yine yalnızlık ve hasretin benimle olacak. Kara dikenler batacak ruhuma her daim. Yine de; tüm yalnızlık ve hasretinin acısıyla kara dikenli anlarda da olsa özlemle bekleyeceğim seni. Çünkü; bizi yaşatacak tek gerçek, adı batasıca özlem bunu biliyorsun. Özlemlerimiz katlayacak sevgimizi çünkü buna ELİMİZ MAHKUM.

Seni çok seviyorum imkansızım, yasağım…