Aşkım Şiiri - Yücel Karakılıç

Gönül baçesinin aşk toprağından,
Ölümsüz gül gibi açacak aşkım.
Rüzgar değdiğinde her yağrağından,
Kara bir sevdayı saçacak aşkım.

Bir sevda ki, dönmek bilmez yolundan,
Ayrılamaz tutku adlı gülünden,
Sevgi kaynağının ebed gölünden,
Ab-ı hayat suyu içecek aşkım.

Ne vazgeçmiş, ne de dönüp caymışım,
Naciz hayatımı hiçe saymışım,
Bu savdaya, tatlı canı koymuşum,
Zannetme çileden kaçacak aşkım.

Vucüduma sabır vermese kader,
Tepeden tırnağa dolsada keder,
Seveceğim seni, ölene kadar,
Benimle birlikte göçecek aşkım.

Kimseler sevmese, açıkta kalsam,
Saadet yolunda ölümü bulsam,
Bir daha dünyaya geecek olsam,
Yine de sevgiyi seçecek aşkım.

Gönülden sevendir, aşkın timsali,
Yoktur bu sevdanın eşi emsali,
Mecnun, Ferhat, Kamber, Kerem misali,
Gün gelip tarihe geçecek aşkım.