Aşkım Şiiri - Ali İnsan Soyaslan

Taşardı kalbimin sesi,dağılırdı gökyüzünde
Gözlerimin içinde kaybolunca gözlerin
Bana gülümsediğini görünce gül yüzünde
Kabarırdı dalgaları içimdeki denizin

Ne zaman ki gözlerin gözlerimden göçerdi
İlkbahar yağardı gönlümün bahçelerine
Unuttururdu bana bütün tasayı, derdi…
Hayalin damlayınca yüreğimde en derine

Ayrılıp giderdin yanımdan akşam olurdu
Anılar geçerken karanlıktan ardı ardına
Arayıp bulurdum seni sabaha doğru
Söyleyemediklerimi sana, söylediğim rüyalarda

Sendeki büyüyü öğrenince yıldırımlardan
Karar verdim sana düşlerden buket yapmaya
Çekip indirdim aşkı dolunayın bağrından
Karanlık erirken rüyalarda, gerçek oldu rüya
Gözlerimden taştı içimde her yanan…
Aşkım güle dönüştü; rengi kan, kokusu gece
Aşkım eline düştü; gözlerinden süzülünce