Askıdaki... Şiiri - Funda Kocaevli

Büyüyemiyorum sen olmadan bir türlü.
Senin gözlerinden akıyor güneşin tüm ışıkları
Ve senden nefes alıyorum
Ansızın çöküyor öfke ve hüzün üzerime
Yaşamın tüm yüklerini verdiler sırtıma kadınım diye
Taşıdım, taşıdım…

Sensizliği yudum yudum sindirdim içime
Senin damla damla akmalarına rağmen
Tam ortasında durduğum büyük siyah bir nokta
Tam ortasında yine bana benzeyen kırmızı kandan bir benek
İçimi kanatan ve o kadar da acıtan
Senin izlediğin sarmadığın yaram

Sevdamın sarı saçlarında bitirdim her şeyi
Senin gelip sessizce gidişlerinden arda kalanlardan
Masal oldun başucumdaki kitabın sayfalarında saklanan
Uzaklardan fısıldayan bir sesteki şarkısın
Anlamsızlıkların içinde saklı kalan askıdaki aşksın
Benim usanmışlıkları belki de sabırsızlığımsın

Olmayan bir yaşamsın aslında
Senin duvarda asılı kalmışlığınla
Karasızlıkların içinde karanlıkta oluşlarınla
Açacak kapının olmamasıyla
Boğuştuğun hatıraların ve
Belki hiç yaşamadığın yalan aşklarınla…