Aşkı Vuslat Şiiri - Arzu Karadoğan

/Yüreğim kopar
Yokluğuna düğüm attığım yerden
Hangi günahın diyetidir yâr bu ödenen/

Efkârlardayım...

Acım çığlıklarımın gölgesinde
Seni susar
Matemim dökülür dilimden
Keser sözlerimi derinden
Kör bir bıçak
Devrilir sensizliğim sessizliğime
Susmaktan küflenir söz
Paslanır dudak
Hangi söz anlatır
Lâl kesmişliğimi
Bir veda düşerken
canhıraş ömrümden...

Gece gözlerini giydirir umutlara
Müebbet bir hüzün
Ağrıyan yanıyla büyür bakışlarımda
Gözbebeklerimde kırılır
Züleyhalı düşler
Dökülür avuçlarıma
Seni andığım her an

Yusufi kuyulardayım...

Nefesim güz kokar
Kördüğüm olduğun soluklarımda
Süzülür içime
Ruhu aşk kokan
Simsiyah dokunuşlar
Yaprakları dökülür mevsimlerimin
Kandillerim söner

Hazanlardayım...

Adın üşür parmak uçlarımda
Bir ah bırakırım
Ayrılığın koynundan
Yokluğunun düştüğü yere
Kalemim kırılır
Kurşun kadar ağırlaşır sensiz cümleler
Hüznümün satır aralarında yürürüm
Yalın ayak

Yolcusuz yollardayım yâr...

Hangi ağacın dileğisin bilemedim
O dala bağlasam çapudumu
Küsmedim ben aşka
Hâlâ beklemekteyim
Umudum var

Gelmelerini çalsam gitmelerinden
Ah bir dönsen
Son kez dokunsa nefesin nefesime
Fırat olup dökülsen çorak topraklarıma
Yansa tenimizde aşkı-vuslat
Nasiplense bedenim sevdalı ikliminden

Leyla olmuş
Mecnununa varmak için yüreğim

Ben sensiz çöllerdeyim...

16.03.2011