İnsanları en çok yaşadıkları yirmi kilometre karelik alandaki olaylar ve insanlar etkisi altına alırmış.Sevgiye ait duygular bu dar alanda yeşerirmiş.
Yüzlerce kilometre öteden gelip beni buldu,sarmalına aldı.
Hakkım olmadığı kadar sever oldum.Nasıl,neden,niye oldu diyemeden.
O istemeden benden oldu.Tam küsmüşken yaşama,güzelliklere kör bakar olduğum bir sırada,panjurlarımı açıp dışarıda yaşanacak bir dünyayı sever oldum.
Sevginin iki satır arasına saklanabileceğini öğrenip,satırları sever oldum. Tutuluverdim o iki satıra.Okyanusların ve çöllerin seyyahı oldum. Mesafeler vız geldi,sınır tanımayanlar sınıfına dahil olup sever oldum.
Ne güzelmiş sever olmak.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
