Aşkı Tadıyorum Şiiri - Veysel Veysel

kelimerlde sensizliği yaşıyorum...
hayatım boş bir varlık gibi
kayboluyorum sensiz karanlık kuyularda
gözlerini anımsamama rağmen sesini unuttuğum anda...

bir şairin kaleminden dökülüyorum
yada bir yazarın gözlerinde okunuyorum
belki içimi umut kaplıyor seni her hatırlayışımda
ama biliyorum yokluk varken bende sen hiç olmayacaksın

karanlık çökerken dışarda usulca
yaktığım son sigaranın dumanlarını izliyorum
gözlerim nemlense de biraz
hala elimden düşürmediğim resmine bakıyorum...

belki diyorum içimden derince
sessizliğim sürüyor zaman yavaş yavaş geçerken
boş duvarlar derlerya şimdi anlıyorum
işte şimdi aşkı tadıyorum...