Aşkı Sorma Esmer Kız Şiiri - İrfan Bakırcı

beni sorma esmer kız.
nereden geldiğimi,
nereye gittiğimi sakın sorma.
sadece bilki amansız bir yaşam işgalindeyim.
sırtımdaki hançere muhalefet,
hayata direnişlerimin semere verememesi derdindeyim.
mücadelelerimin beni tüketen noktasında,
vuslata eremememin kederindeyim.
bir haya bilmez savaştan çıkmışçasına,
yara bere kan ter içindeyim.
derman olmaz bu hale,
yok işte çare ben ne bileyim.

aşkı sorma esmer kız.
vakit bulamadım sevmeye,
kimsem olmadı sevilmeye.
aşkı beceremem, aşkı bilemem.
sırtından vurulmaları iyi bilirim.
yürekliyim, iyi avga ederim.
kırılırsam dilim tutulur.
bir şey diyemem,
ya yerle bir eder ya çeker giderim.
işte öyle usulsüz, sıradan,
belkide kalpsiz biriyim.
aşkı sorma,
aşk nedir, sevda nedir, ben ne bileyim.

bakma öyle esmer kız.
manasını bilmem derin bakışların.
sadece gözlerin karasını severim.
bir şey diyemem.
konuşursan dinler,
gülersen tebessüm ederim.
ağlarsan ağlayamam,
sadece gözyaşını silerim.
bakma öyle yalvarırım,
öyle bakışlardan haya ederim.
lakin arıma muhalefet,
mecnundanda beter deliyim.
uzatma sakın ellerini,
yalvarırım uzak dur esmer kız.
ben kor olmuş bir yangın yeriyim.
insanı küleden sade aşk mı ki;
ben bir ihtilalden kalan azap külleriyim.
mecnun leyla bir masal.
masalı hikayeyi ben ne bileyim.

başını önüne eğme esmer kız.
manasız sükutu hayalin.
gamlanma hemen kırılma,
ümit vermedim biliyorsun,
öyle hiç sebepsiz darılma.
hem iyi dost oluruz,
birer çılgın aşık olamasakta.
üzülme,
her daim yüreğimle yanındayım.
yine dostuz, canız.
ama bana sakın aşktan söz etme.
sonra hiç sebepsiz darılırız,
ayrılırız esmer kız.