Aşkı sorma bana Şiiri - Bayram Ataç

Aşkı sorma bana
Bir dilberin bakışa can evimden vurulunca.
Girdaplar içinde, çaresiz kuyularda kalınca.
Bir vefasız uğruna, gece gündüz ağlayınca.
Aşkı sorma bana sen onu yaşayınca anlarsın.

Aşkı sorma bana
Ben onun anlatırsam, adı, çok kötüye çıkar.
Sözlerimi hafife alırsın, kor ataşlar gibi yakar.
Gözlerin pınarlara döner sel gibi yaşlar akar.
Aşkı sorma bana sen onu yaşayınca anlarsın.

Aşkı sorma bana
Aşkın hücreleri dolaşırsa, damarında kanında.
İçki şişesi eksik olmaz, gece gündüz yanında.
Paslı çivi sökmüş gibi, acıyı bırakır canında.
Aşkı sorma bana sen onu yaşayınca anlarsın.

Aşkı sorma bana
Gece gündüz, yolunu aynı yerde gözlersin.
Yanındayken bile, onu deliler gibi özlersin.
Yerli yersiz, kendin çalıp kendin söylersin.
Aşkı sorma bana sen onu yaşayınca anlarsın.

Aşkı sorma bana
Ben acısını yıllarca, çok derinden çektim.
Gülmeyi unuttum, bir ömür, göz yaşı döktüm.
Bak gencecik yaşımda, harap olup çöktüm.
Aşkı sorma bana sen onu yaşayınca anlarsın.

Aşkı sorma bana
Onu sormakla, hatanın en büyüğünü edersin.
Onun pençesine düştün mü bunalımlara giresin.
Kimselere anlatamaz, içiten içe ömrünü yersin.
Aşkı sorma bana sen onu yaşayınca anlarsın.

Aşkı sorma bana
Aşkı sorman bana, benim derdim bana yeter
Siz aşk sordukça bana, benim dertlerim artar
Herkesin içerisinde, paslanmış bir aşk yatar
Aşkı sorma bana siz onu yaşayınca anlarsın.