Aşkı sırtlandım Şiiri - İsa Yıldıran

Aşkı sırtlanıp da çıktım yollara,
Hep uğradım çiçeklere, kırlara,
Yüce dağ başında yağan karlara,
Ben hastayım tatlı dilli yarlara.

Her gün bir diyarda günler yaşarım,
Söz ustasıyım, kelimeler başarım,
Zaman olur yıkıp bendi aşarım,
Rabbini bilmeyen, görsem şaşarım.

Dünya geçici, ölüm hak biliyorum,
Unutmadan bir ömür sürüyorum,
Günahım çok mağfiret diliyorum,
Yaradana beş vakit secde kılıyorum.

Uzun yıllar umutsuz gezdim,
Umut haktanmış hiç bilmezdim,
Ayetler her yanımda görmezdim,
Nasıl hesap verirdim böyle ölseydim.

Yaşadıkça insan neler görüyor neler,
Acı, keder büyük işkenceler
Uzak görünür hep güzel günler,
Ahireti bilen cenneti bekler.

Uzaklaştıkça hak ve hakitat yerinden,
Önümde uçurumlar asla görmeden,
Nefsim götürdü beni hiç istemeden,
Döneceğim hakka artık tez elden.

Şeytana uydum şimdi ne yapayım,
Her türlü günahı böyle yaşadım,
Bu günahla nasıl hakka varayım,
Cemaline ben de nasıl doyayım?

İsterim ahiret güzel olacak,
Bu gönlüm sevgiyle dolacak,
Yoksa çiçeklerim solacak,
Cennette kevserlere kanacak.

İSA YILDIRAN