AŞKI SINAMAK ÜSTÜNE…
İşte o an gelince susmak gerekir, sözler anlamları dışında başka suretler taşır kendiliğinden. Uzunca zamandır kaldırılıp raflara dizilmiş gibidir bazen hayaller; biraz küflü biraz diri dururlar. Birkaç kelime daha serpiştirilir üzerine uçup gitmesinler diye. Nice zamandır, hatırlanmamış anılar doluşur bazen koynuna sonradan. yaşanmışlığın derinliğinden çıkar gelir birkaç kelime daha serpiştirilir üstüne. Ne bulduk aradıklarımızdan. Ve aradıklarımız ne kadar besledi benliğimizi; ve gözyaşıdır arta kalan. İncinme; yalnız değil miyiz hepimiz kadar. Ve eksik olanlar çekici değil mi zaten hayat dediğimiz oyunumuzda. Hepimiz bir acayip değil miyiz. Bir elmanın iki yarısı değil miyiz.
Aşk saklı bir kenttir şehirlerde, içimizde. Ve nihayetinde tüm çöplüklerde. Belki gizlice o saklı kente sığınmaya çalışırız. Bildiklerimizi birer birer asar yüz yüze geliriz, yüzyüze sınarız birbirimizi, kendimizi. Kaçtıklarımızdan ve aslında kimse bilmez nereli olduğunu senin, benim, onun; ve bir gün kendimizde unuturuz.
Evet bazen sınamak gerekir, doğruları bulmalı bazen. Uzun zaman olabilir önümüzde. Belki yanlışı doğru zannederiz bu arada derede(kısırdöngüde) koştururken.sonra Ego muza döneriz.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
