Kendimce yaşarım aşkı severim,
Ekmeği bölmeyi aşı severim.
Amân diyenlere kalkmıyor elim
Sîneme yaslanan başı severim
Pervane dönerim olmuşsun yatır
Karanlık geceyi aşk aydınlatır
Gerdana dizilmiş ben baygınlatır
Kirpiğin üstünde kaşı severim
Hasretle yakarım yürek dağımı
Umutla beslerim dilek bağımı
Gerek hayatımı gerek çâğımı
Alt üst etse bile aşkı severim.
Sır bildim aşkımı sakladım elden
Hata kusur ettim akladım dilden
Bir kırık sazımla akortsuz telden
Türküler dökülen yaşı severim
Her zaman yâr dedim yarayı buldum
Kemlik bilmem gittim arayı buldum
Gönlünde kendime sarayı buldum
Elimle koyduğum taşı severim.
Sezâî diyor ki dönmezsin geri
Belki olamadım sözümün eri
Şimdi ağlamanın değildir yeri
Bundan sonraki telâşı severim.
Sezai Efiloğlu 2
Kayıt Tarihi : 23.7.2020 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!