Aşkı Özünde Yoğürür Sevdalılar

AŞKI ÖZÜNDE YOĞURUR SEVDALILAR

Tüm zamanların eskitemediği yüce sevgili
Yıldızların yol gösterdiği kapkara gecelerde
Kar, fırtına silmeye çalışsa da ayak izlerimi
Ayazda şafak tekrar çizer yüreğime resmini..
Ak deniz kıyısında kaderim her güz aşk tazelemek
her baharda yeniden âşık olmak sana
altı haziran sabahları doyulmaz yarı uykulu kadife sesine
mehtabı seyrederken kulağıma fısıldadıkların kayda girse
susar Akdeniz’in dalgaları, hep senin sesin yankılanır
maviyi, dalgaları bir de suya düşen ikinci seni
Sevdir yaş bulmuşken elliyi.
Elimden tutup ta yaşattığın gençlik heyecanları
bakışlarının değdiği yerler, bir kor gibi yanarken
Sanki ağzının içine sığmayan o tatlı dilin
gönlümde yolculuk yaparken mahrem yerlere
Kıskandırır bilesin aşk tanrısını.

Benim sana, tenim tene, gönlümün böylesine açlığı
görülmez toprağın suya özleminde
Irmakların denize kavuşmak için aktığı gibi
Gökyüzünü yaran şimşeğin çaktığı gibi
Ferhat’ın dağları delip te aştığı gibi
sanki toy bir delikanlının sevgiliye açlığı,

Yüreğine takılıp kalan bir sevdaperestim
Nasıl bir aşk bu, nasıl bir sevda, eritiyor insanı,
Sesinle semazene dönüyor tüm bedenim
Eh ruhi duygularım kabarıyor, yer ile gök arasında
Kırmızı güller açılıyor gönül bağımda
Katre karanfil kokusu sarıyor âlemimi, sen olduğunda.

Sesler kesilir, sessizlik derin bir dünya
Gerekmez sarayların içindeki esrarlı oda
Hiçbir şeyden çekinmez birleşen gözler
Endamında gezinir alenen istem dışı nasırlı eller
Susayan dudaklarda susuzluk nihayet bulur
Kaynaşır gölgeler helaliyle yoktur günahı
Güzeli sevmenin bilinir ki, çoktur sevabı
Usanmaz bu yürek sevdamızda yoktur endişe.

İyi ki yaz var,bahar var,Akdeniz,kıyısında iki gölge var
Sevda uykuya çekilirken, tanyeri ağarır söker şafaklar
Aşkı özünde yoğurur yürekten sevdalılar..
10.11.2010-OSMANİYE