Ardından dönüp bakmaya cesareti yoktu gözlerimin,
Kokusu yüzüme serilmiş bir dantel gibiydi,
Yıllarca sandıkta saklanmış çeyiz emeğinde…
Nefesindeki gül bahçesi kadar hırçındı dokunuşları…
Evet sarhoştuk...
Ve aşkı ölüm kokuyordu…
Kayıt Tarihi : 2.12.2009 09:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!