Aşkı Olmayanın Aşkı Şeytandır

aynı şeyleri yapıyorduk
acıkıyorduk, susuyorduk
yürüyorduk, koşuyorduk hatta
yoruluyorduk, çok yoruluyorduk
yöneliyorduk
çalışıyorduk, uyuyorduk
gülüyor ve ağlıyor
yaşıyor ve ölüyorduk
ta ki kelimeler açığa vuruncaya dek yüreğimizdekini
dil bilmekten müteessir olunca
ilmekleri çözüldü bir bir sevişmelerimizin
acıkıyorduk: sen üç öğün, ben bir sana bir bana
susuyorduk: sen kana kana, ben yana yana
yürüyorduk, koşuyorduk hatta:
sen ufka, ben sana baka baka
yoruluyorduk, çok yoruluyorduk:
sen gitmekten, ben kalmaktan
yöneliyorduk: sen gidenlerle
ben henüz duranlarla
çalışıyorduk: sen varlık için varlıklılara
ben bolluk için darlıklılara
uyuyorduk: sen seni sevenlerle aciz
bense bütün sevdiklerimle, yalnız
gülüyor ve ağlıyor
yaşıyor ve ölüyorduk
kelimeler karaya vuruncaya dek dillerimizi

hülasa
ödünç alıyordun kelimeleri
hadsiz, yersiz ve belki yanlıştı benimkiler
ama benimdi
dilinin yanlışa dönmemesi ayaklarını korumadı ondan
allah vardı çünkü
sahuruna kalktığın menzilin ramazanı değildi açtığın iftar

ne zamandır
bir genç kız uykusundan döşek yapmıştım kendime
yanılıyordun
aşkı olmayanın aşkı şeytandır