Aşkı öğrenen ağaç
Geçenlerde gördüm o tanıdık ağacı,
Okumuş rahatını kaçıracak kitabı.
Tanınmaz haldeydi zavallım.
Neyse ki, aşkı bilen herkesi tanırım.
Başlarda keyfi yerindeymiş.
Saadetin tadına varmış.
Kasım ortasında çiçek açmış,
Yaprakları daha bi parlamış,
Rüzgarı öyle bi selamlamış ki,
O kış hiç kar yağmamış.
Ne olmuşsa, ondan sonra olmuş.
Rahatı da kaçmış, uykusu da.
Yaprakları sararmış bu kez yaz ortasında,
Kabukları dökülmüş,
Dallarına ağaçkakanlar üşüşmüş.
Ona kitabı vereni arıyormuş şimdi,
Aşkı yedirecekmiş.
İlknur Salamova
Kayıt Tarihi : 21.2.2024 02:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Rahatı kaçan ağac"a ve yazarı Melih Cevdet Andaya saygıyla... Ayrıca, muhteşem "Rahatı kaçan ağaç" şarkısı için Sezen Aksuya sevgilerle...
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
beğeni ile okudım
TÜM YORUMLAR (2)