NUR-İ MUKADDES
Gönlüme doğdun, ey nur-i mukaddes,
dilimden eksik olmayan sena’sın.
Garip gönlüm hasretinle yanıp durur.
Bildim sen canlara cansın.
Aşktan mahrum kalan gönül
derbeder haline yansın.
Güneşmisin, güneşe nur veren kaynak mı?
Bilmem ki kaderim senin aşkınla yanmak mı?
Razıyım aşkınla çektiğim cevr-u cefaya.
Şikayet eylemem asla amenna demişim sendeki sonsuz vefaya.
Artık hasretine, dayanmaz oldu yaralı yüreğim.
Garibe varmı aşk-ı mutlakından bir hisse artık bileyim..
Kayıt Tarihi : 28.12.2014 23:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!