Aşkı Memnu Şiiri - Hdeniz Hatipoglu

Aşkına sürgünlük mü bu ne!
Sensizlik ufkumda isyan olmuşken
Sen kaçmaktasın yine.

Yanıyorum pervane gibi,
Ateşi hissederken ruhumda.
Tutulmuşum kara sevdaya.

İsyanım sana değil ki, dünyaya!
Herkesin bir doğrusu olduğuna.
Bir başka gördüm seni ey yar!
Kaçarsın yine, gözlerin dolunay.

Ağlatır mı filmler?
Ağlatır mı? En saçma bulduğun diziler…
Kavuşamayan aşkı memnular
Sözün bittiği anlar

Dimağ görmez o zaman
Lahzan olmuş yaşanılan
İdrak etmek ne kadar zor
Aşk ebedi sarmışken bedeni

Ey gönül etme
Gitme bu ellerden derken
Kaçmak ne diye

Bu kaçış sevgiden mi?
Bu kaçış korkudan mı ne!
Mecnun ve Leyla sonundan mı?

Bir film daha bitti
Öfkeler uçuştu patlarcasına,
Bilmeceler çözüldü
Saçıldı çirkinlikler
İhanetleri gördü yürekler

Gerçek olan ortada
Ne var ki yolun sonunda

Yalan, doğruya savaş açtı
Yasak aşk açığa çıktı.

Kavuşamadı gönüller,
Yetim kaldı yürekler..
Adı ihanet olan bütün yeminler

Sensizlik içimde tarumar
Bu gözler varken ne günah işler
Toprak ol sukut ile ey yar!
Seni seven biri var

Sen orda rahat uyu
Bana yine Bağdat yolu!

Oyun Bitti!

Bursa..2010-Haziran