Aşkı mecâzi Şiiri - Şükran Beşışık

Doğurdu dağ altın bir ırmak;
Emzirdi âk.âk sütüyle.
Esen rüzgarla salladı onu.
O ise vuslât, vuslât dedi inledi!
Aradı mesnevide kudreti…
Kucağında taşıyan dağ,
Onu taşıyamaz oldu.
Saldı uçsuz bucaksız ovalara,
Kavuşmak istediği canândı!
Sevgili ile bir can olması için,
Umut içinde iç çekişleri…
Geçtiği yer yemyeşildi.
Kıyıları su zambakları,
Kır menekşeleri,
İstenirse ne var ulaşılmayacak?
Aşık maşûku ile buluştu.
Sonsuz deryaya ulaştı,
Derya içinde bir noktada olsa,
Maksat onunla bir olmaktı.
Halimi arz etmek için sultanıma,
Ellerim,ayaklarım nasırlı geldim,
Topladım hasat vakti,
Dolu, dolu başakları…
Doğurdu dağ altın bir ırmak,
O ise vuslât, vuslât dedi inledi!
Aradı mesnevisinde kudreti.