Aşkı Leyla Şiiri - Tuncay Akdeniz

Güneş doğup batarken,sende seyret alemi,
Öğrenip bilmek gerek,cahillik başa bela.
Kudret yazısı yazar,mürekkepsiz kalemi.
İkrâ diyor okuyun,kurânı kalbe cila,

Dünyaya gönül veren,kendini zayi eder.
Hakikatı hakk bilen,hakkın yolundan gider.
Mala mülke güvenme,herkes bir bedel öder,
Gözü doymaz faniler,malım mülküm der hele,

Manâ bilmez cahile,soru sual sorulmaz,
Bulanık su akmayınca,kirli sular durulmaz.
Rahbersiz hiç bir yolun,menziline erilmez,
Ruz-û mahşer divanda,kün alem gelir dile.

Evvelinden ahir-e,eyle berhûdar beni,
Firkatı gül alazı,eder berbeder beni.
Canân-ı yar aşkına,eyle hissedar beni,
Aşkı leylâ olanın,mecnunu çeker çile.

Kul Tuncayım gelemem,bu alem'e bir daha,
Her ilkin bir sonu var,belki çıkmam sabaha.
Dünyası baki değil,kalmaz sultana şaha,
Ezelden ebedi hakk,can yakma bile bile.