Aşkı Kübra Şiiri - Ümit Seyhan

Kirpiklerimin ucuna dizilir matem
Sen aşkı deryalarda yabancı mısın?
Kapatsam gözlerimi ıslanır sinem
Gönlümde susayan yar gül ağacı mısın?

Canlanıp gelmez o bakış hatıralardan
Kapandı mı kapılarda duyulmaz duam
Çöreklenir içime sebepsiz bir evham
Önümde kurulu yar dar ağacı mısın?

Geceler çekerken ellerini usulca
Tek tek biçilir hülyalar gün ışıyınca
Hayaller kucağıma kırpılıp yığılınca
Ecelime bahane hemde amacı mısın?

Bilseydim özü canda ateşi nardandı
Közü ciğerde her nefesi amandı
Bilseydim tek kişilik tufan bir kıyamdı
Müzmin bir illet ölümcül sancı mısın?

Poturlu beyaz duvarlarda kalsa bu yazı
Sevdanın nasıldır şekli ne renktir kanı
Birgün elbet bitecekken dünya masalı
Sen diye yazılmış şiirlere yar duacı mısın?

Nere gitsem benimle soluk soluğa mazi
Hani zamanla hükmünü yitirirdi sevgi
Varlığından vazgeçip denize koşan nehri
Ben gibi aşk- ı kübra da yar davacı mısın?

Ümit Sey