Aşkı kemaliyle anmak! Şiiri - Mustafa Ci ...

Aşkı yaşamak
Bazen büyük bir bela
Hem de çok değerli bir fırsattır

Aşk bazen
İnsana bir fırtına gibi gelebilir

Gece yarısı
Yer sarsılmış, duvarlar
Tavan üstümüze çökmüştür

Elbette ki
Yaşadığımız aşksa
Sadece hormonal bir fırtına

Romantik
Bir gaflet karşılığı olmayan
Kendimize özgü düşlerden oluşmuş

Bir fantezi
Yumağı, tuhaf bir geçicilik
Değilse o vakit aşk söz konusu olandır

İnsansın
Çaresizsin, sınırlısın
Ve nihayet ölümlü varlıksın

Sen çaresizliğini
Aşabilme imkânlarıyla
Bu zamanda karşı karşıyasın

Yaşarken
Eşiğinde haiz olduğun
Müstesna donatısı olan aşktır

Şayet
Yaşaya biliyorsan aşkı
İki büyük sorumluluğun var demektir

Bu ise
Sadece ve müstakilen
Aşkın aradığı sorumluluğudur

Aşk
Bigane kalanları yakar
Aşk bir tür tinsel kayırmasıdır hayatın

Sen diliyorsan
Aşkı tercih ediyorsan
Bunun bedelini muhakkak ödemelisin

Aşk iki kişilik
Yalnızlık asla olamaz
Biz sevgilide insanları severiz

İnsanlığı
Aşkın ahlaki sorumluluğuyla
Aşkın enerjisiyle onlara vermemizi hatırlatır

Aşk hem estetik
Ve hem de ödevler verir bize
Sevgilini severek insanları sev diye

Kendi
Bencil dünyandan çık
Bir takım duvarları yık diyerek

Müştereken
Dönüşümler yapmayı öğütler
Eğer âşıksan sorumluluğu alacaksın

Çünkü sen âşıksın
Gönlünde bir aşk varsa sen
İnsanlara gönül borcunu hatırlamalısın