Çekerken çilesini eşsiz yalnızlığın
Sabır bir gül kokusuna götürürken
Muştusuyla sabahlara ramak kala
Açılıyor perdeler silsile yapa yapa
Aşkın bir diğer adı değil mi ölmek
An için meşk seyrinde nefeslenmek
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
