Aşkı-ı Lâl Şiiri - Oktay Güvener

Kelam sırra kadem bastı…
Ey suskun yolculuğumun sonsuz kıblesi,
Kalbimde mühürlü olan gizli sevdam,
Sevda yolunda yürüyen yaralı gönlümün feryadı.

Aşkımın feryadıdır, duymaz mısın sesimi?
Aynalara kırılan suretimden sessizce dökülür ismin.
Bir sabah rüzgârında, bir gece ayazında,
Dilim lâl, kalbim seni anmakta.

Zerreden küreye sarar her şey seni,
Elimdeki tespih taneleri gibi
Dağılmışım hasretinden,
Aşk-ı yâr, aşk-ı lâl,

Sarhoşluğun demi vuslatım olur,
Her adım, senin izini süren bir hicran.
Garipliğimde saklıdır vuslat hasreti
Ferman Sen, derman yine Sen…