yağmur yağıyor çisi çisi
gönlümün bahçesine
gri gökyüzü
hüzünleri döküyor toprağa
ağaçlara, çiçeklere...
bir hangi yerinde dünyanın
barış adına şiirler yazıyor şairler
barış adına
silaha sarılıyor, insan geçinenler...
bir hangi yokluklara,
ölümlere gebe zamanlara
kurşun sıkıyorlar, acımasızca...
şiir dilinde bir genç adam,
öyküler diziyor acıdan
umutsuzca da olsa
sarılıyor sözcüklere...
uçurtmalar gibi salıyor gökyüzüne
bir umut...
bir gelecek...
bir güneş olsun diye...
güvercinleri vuruyorlar, bir yerde
kanatları koparılıyor
uçmasınlar diye...
zalimce...
haince...
aşkı hatırlatmak gerek
zamanın tozlu sayfalarından çıkarıp...
kurumuş gelincikler gibi
kızarır mı dersin umutlar? ...
leylak kokuları
hatırlatır mı insanlığımızı,
geri getirir mi kayıp zamanları? ...
nar taneleri gibi keyifle
dişlerimizi kamaştırır mı yeniden
YAŞAMAK...
16.5.2011 Sarayevo
Ayşe TuralKayıt Tarihi : 7.12.2011 08:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mayıs ayında Saraybosna'daydım. İnsanlk tarihinde kocaman bir kara leke olan savaşın acılarını yaşayanları gördüm. Her şeye rağmen, yaşamın ortasında dimdik ayaktaydılar: onurlu, gururlu... Önlerinde saygıyla eğiliyorum.
TÜM YORUMLAR (1)