Bülbül gül elinden etmez şikâyet,
Bu yanmanın sonu aşktır nihayet!
Meftun oldum der mi, bulsa hidayet?
Gönülden geleni dile sorsanız…
Bülbülün derdini güle sorsanız…
Bitmiyor bülbülün gönülde zarı,
Kurumuş bağları, solmuş gülzarı,
Asla kâr etmiyor ona nazarı,
Gönülden geleni dile sorsanız…
Bülbülün derdini güle sorsanız…
Her gün ah çekerek yansa da nar’a,
Gül bağı sanarak konsa da dar’a,
Aşkı ilaç olup onsa da yara,
Gönülden geleni dile sorsanız…
Bülbülün derdini güle sorsanız…
Ümitsiz olsan da akıl ermiyor,
Eller derlese de gönül dermiyor,
Bu aşk sevilene aman vermiyor,
Gönülden geleni dile sorsanız…
Bülbülün derdini güle sorsanız…
Gül yerine diken olsa ödülü,
Farklıdır Şahan’ım nadana gülü! *
İsterse lal eder öten bülbülü,
Gönülden geleni dile sorsanız…
Bülbülün derdini güle sorsanız…
*nadan: cahil, haddini bilmez.
Mehmet ŞahanKayıt Tarihi : 16.7.2013 16:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Terennümü ne falandır ne filan.
Ehl-i hikmet olana malumdur durum
Bundan gayri tüm beyanlar bir yalan
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)