sen yatağında usulca uyurken
bu gece ben sana bir şiir yazdım.
şimdi uzayan şu tren yollarında
ağır ağır biriken hasretinin
vurduğu saatler bana düşüyor
ve sana doğru kısaldıkça yollar
fırtınaya tutulmuş deniz gibi
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta